Jedną z klauzul stosowanych przez banki udzielające walutowych kredytów hipotecznych, w szczególności waloryzowanych do waluty frank szwajcarski, jest klauzula spreadu naliczanego (1) przy wypłacie kredytu oraz (2) przy przeliczaniu poszczególnych rat odsetkowo-kapitałowych. Sąd Ochrony Konkurencji i Konsumentów uznał, że analogiczne postanowienia umowne, dające bankom swobodę w wyznaczeniu kursów waloryzacji, stanowią niedozwoloną klauzulę umowną.

Klauzula spreadu walutowego sprowadza się do tego, że choć kredyt hipoteczny ma charakter walutowy, to jednak jego wypłata oraz spłata następuje w oparciu o złotowy rachunek techniczny. Skutkiem jest przewalutowanie sumy udzielonego kredytu, jak również poszczególnych rat w oparciu o tworzone przez banki – kredytodawców tabele kursowe.

Kursy walutowe wynikające z bankowych tabel kursowych, różnią się od kursów rynkowych walut, przy czym różnica ta, nazywana spreadem, oscyluje w granicach kilku do kilkudziesięciu procent. Z tego względu, że tabele kursowe banków tworzone są w oderwaniu do kryteriów rynkowych cen kupna i sprzedaży walut, postanowienia umowne pozwalające naliczać spread przy ich zastosowaniu, uznawane są za niedozwolone klauzule umowne. Wynika to z faktu, że naliczając spread banki w istocie podwyższą swoje wynagrodzenie z tytułu udzielonego kredytu.

Z chwilą wejścia w życie nowelizacji Prawa bankowego – tzw. ustawy antyspreadowej, co nastąpiło dnia 26 sierpnia 2011 roku, banki zostały zobowiązane do nieodpłatnego zawierania z kredytobiorcami aneksów umożliwiających dokonywanie spłaty kredytu bezpośrednio w walucie waloryzacji. Pozwala to kredytobiorcy na dokonywanie wymiany franków szwajcarskich na wolnym rynku (np. w kantorach internetowych) i spłacanie kredyt bezpośrednio w walucie waloryzacji, a więc  z pominięciem bankowego spreadu, co ostatecznie przyczynia się do obniżenia kosztów kredytu.

Pamiętać należy, że niezależnie od faktu zawarcia aneksu do umowy kredytu, nadpłacony spread stanowi nienależne świadczenie dokonane przez kredytobiorcę na rzecz banku. Kredytobiorca, który dokonał nadpłaty ma prawo żądać jej zwrotu, a roszczenie z tego tytułu przedawnia się z upływem 10 lat od dokonania nienależnej nadpłaty.

Przeczytaj o niedozwolonej klauzuli zmiennego oprocentowania.

Przeczytaj o niedozwolonej klauzuli ubezpieczenia niskiego wkładu.

Skontaktuj się z nami i odzyskaj część kwot przekazanych bankowi.