Dzisiejszy wpis zostanie poświęcony kolejnej z klauzul zawierającej charakterystyczne postanowienia dla umów inwestycyjnych, która podobnie jak tag along służy skoordynowaniu poczynań wspólników w kierunku sprzedaży spółki zewnętrznemu inwestorowi.

Klauzula drag along, a po polsku: „prawo przyciągnięcia”, jest postanowieniem zawartym w umowie inwestycyjnej albo/oraz w umowie spółki, pozwalającym wspólnikowi (temu, który pozyskał potencjalnego nabywcę na zakup posiadanych przez niego udziałów) na zmuszenie pozostałych wspólników do „przyciągnięcia” ich do planowanej transakcji. Transakcja w ramach drag along odbywa się na zasadach i na warunkach (w tym także po cenie) na jakich sprzedaje swoje udziały wspólnik uprzywilejowany.

Przywilej ten może przysługiwać wszystkim wspólnikom lub określonej ich grupie. Przyjmijmy, że prawo drag along przysługuje tylko i wyłącznie wspólnikowi A posiadającemu 20 % udziałów spółki. Wspólnik ten w pewnym momencie zamierza zrealizować inwestycję i wyjść ze spółki, tym samym chcąc uzyskać określoną stopę zwrotu. Wspólnik A znajduje zainteresowanego nabyciem udziałów w danej spółce, ale nabywca warunkuje nabycie jedynie od nabycia pakietu większościowego, np. 70 % udziałów. Wtedy też, wspólnik A może skorzystać z praw przysługującego mu na podstawie klauzuli drag along, czyli „przyciągnięcia” pozostałych wspólników do sprzedaży posiadanych przez nich udziałów w takiej liczbie, by nowy inwestor posiadał pożądany większościowy pakiet, na warunkach analogicznych jak on sam. Bez tej klauzuli wspólnik A nie sprzedałby udziałów w dogodnym dla siebie momencie.

Nierzadko prawo drag along powiązane jest z prawem pierwszeństwa albo prawem pierwokupu. Przy takim rozwiązaniu wspólnicy, którym przedstawiana jest oferta potencjalnego nabywcy mogą złożyć kontrofertę wykupu wszystkich udziałów albo np. tych, które są przedmiotem prawa drag along. Wspólnikom daje się możliwość podjęcia jednego z dwóch rozwiązań. Pierwszym z nich jest upłynnienie inwestycji, zaś drugim – skrajnie przeciwnym – dołożeniem pieniędzy koniecznych do wykupu udziałów będących przedmiotem planowanej transakcji.

Z racji braku ścisłych regulacji prawnych w zakresie klauzul umownych drag along podobnie jak inne często wykorzystywane klauzule inwestycyjne może być w miarę potrzeb modyfikowane. Przy wdrażaniu tego typu postanowienia warto pochylić się nad takimi kwestiami jak: 1) czy prawo drag along przysługiwać będzie wszystkim czy jedynie pewnej grupie wspólników?, 2) czy wymagana jest pewna minimalna liczba sprzedawanych przez wspólnika uprzywilejowanego udziałów, aby skorzystanie z prawa mogło się ziścić?, 3) czy przewiduje się pewną minimalną cenę uprawniającą do żądania sprzedaży udziałów? 4) czy prawo drag along ograniczone jest w czasie lub obarczone warunkiem? Te i wiele innych zagadnień powinny zostać poddane wnikliwej analizie przed implementacją klauzuli drag along do umowy dla jej prawidłowego, późniejszego zastosowania.

Jeśli zastanawiają się Państwo nad umieszczeniem klauzuli drag along w umowie spółki lub potrzebują Państwo wsparcia przy negocjowaniu warunków umowy inwestycyjnej, zachęcamy do kontaktu.