Zbliżający się dzień Wszystkich Świętych przypada w sobotę, a to, zgodnie z wyrokiem Trybunału Konstytucyjnego, obliguje pracodawców do wyznaczenia dodatkowego dnia wolnego. Podobna zasada obowiązuje, gdy święto przypada w innym dniu, wolnym od pracy, wynikającym z przeciętnie 5-dniowego tygodnia pracy.

Pracodawca nie ma obowiązku udzielenia dnia wolnego, gdy święto wypadnie w niedzielę, która dla pracownika jest dniem wolnym od pracy oraz gdy święto to wypada w dzień dla pracownika pracujący. Co do zasady, pracodawca nie udziela również dnia wolnego za święto wypadające w dzień wolny od pracy inny niż niedziela pracownikom przebywającym na urlopie macierzyńskim oraz na zwolnieniu lekarskich z powodu choroby. Zasiłek macierzyński bowiem, jak i zasiłek chorobowy, przysługuje za każdy dzień niezdolności do pracy, nie wyłączając dni wolnych od pracy.

Czas pracy nie może przekraczać 8 godzin na dobę i przeciętnie 40 godzin w przeciętnie 5-dniowym tygodniu pracy w przyjętym okresie rozliczeniowym, zaś każde święto występujące w okresie rozliczeniowym i przypadające w innym dniu niż niedziela obniża wymiar czasu pracy o 8 godzin. Pracodawca jest zobowiązany więc uwzględnić w harmonogramie czasu pracy, inny dzień wolny za wolną sobotę, w którą wypadło święto. Należy mieć na uwadze, iż kwestia oddania dnia za wolną sobotę, w którą wypadło święto ma znaczenie w przeciętnym pięcio dniowym tygodniu pracy. Jeśli dla danego pracownika sobota, w którą wypada święto jest normalnym dniem pracy, wówczas po prostu nie przychodzi on do pracy. Jeśli jednak w ramach tygodnia pracy poniedziałek jest dla pracowników dniem wolnym, zaś w ten dzień wypadnie święto, powstaje konieczność oddania im dnia wolnego w inny dzień do końca okresu rozliczeniowego. Pracodawca ma obowiązek zapewnienia pracownikowi w każdym miesiącu odpowiedniej liczby dni wolnych od pracy.

Wprowadzenie wskazanej powyżej regulacji, zobowiązującej pracodawcę do wyznaczenia pracownikom dodatkowego dnia wolnego za święto przypadające w sobotę, jest następstwem wyroku Trybunału Konstytucyjnego z dnia 2 października 2012 roku (sygn. akt K 27/11). Jak wskazał Trybunał, każdy pracownik ma prawo do określonych w ustawie dni wolnych od pracy, w konsekwencji za ustawowym ograniczeniem liczby dni wolnych od pracy w danym okresie rozliczeniowym powinny przemawiać racjonalne i zobiektywizowane kryteria, a przede wszystkim, ograniczenie to powinno dotyczyć wszystkich pracowników w równym stopniu. Różnice w liczbie dni wolnych od pracy wśród pracowników, będące wynikiem przyjętego przez danego pracodawcę rozkładu czasu pracy, są zdaniem Trybunału nie do przyjęcia, bowiem dyskryminują część pracowników.