25 lipca 2014 roku weszła w życie ustawa o informowaniu o cenach towarów i usług. Zasadniczym celem nowej regulacji jest dostosowanie przepisów prawa do panujących na rynku realiów, dotychczas bowiem na sprzedawcy ciążył szereg obowiązków związanych z informowaniem klientów o cenach sprzedawanych towarów i świadczonych usług.
Zgodnie z nowymi przepisami sprzedawcy- przedsiębiorcy w relacjach z konsumentami nie muszą już oznaczać ceny każdej sztuki towaru, a także pojedynczej usługi, wystarczy, aby cena oraz cena jednostkowa towaru (usługi) oznaczona była w sposób jednoznaczny, niebudzący wątpliwości oraz umożliwiający porównanie cen, zaś w przypadku obniżki ceny sprzedawca jest zobowiązany także do uwidocznienia informacji o przyczynie wprowadzenia obniżki. Co istotne, ustawa wprowadza literalną zasadę, zgodnie z którą w przypadku rozbieżności lub wątpliwości co do ceny za oferowany towar lub usługę, konsument będzie miał prawo do żądania sprzedaży towaru lub usługi po cenie dla niego najkorzystniejszej. Ponadto nowa regulacja podnosi maksymalną wysokość kar pieniężnych dla przedsiębiorców za niewykonanie obowiązków informacyjnych dotyczących cen: za jednorazowe niewykonanie obowiązku inspektor Inspekcji Handlowej nałoży na przedsiębiorcę, w drodze decyzji, karę pieniężną do wysokości 20 000 zł, jeżeli przedsiębiorca, co najmniej trzykrotnie w ciągu roku, nie wykona obowiązku informacyjnego wojewódzki inspektor Inspekcji Handlowej nałoży na niego, w drodze decyzji, karę pieniężną do wysokości 40 000 zł. Jednocześnie zrezygnowano z karania przedsiębiorcy za naruszenie przepisów o obowiązku uwidaczniania cen.

Podstawa prawna: Ustawa z dnia 9 maja 2014 roku o informowaniu o cenach towarów i usług (Dz. U. z 2014 r. poz. 915).