Zasady wolności zgromadzeń i równości wobec prawa wynikające z art. 57 i art. 32 ust. 1 Konstytucji winny być przestrzegane we wszystkich aktach prawnych niższego rzędu, w tym w ustawach. Ograniczenie przez uchwaloną 2 grudnia przez Sejm nowelizację prawa o zgromadzeniach, wolności zgromadzeń i wprowadzenie swoistej hierarchii ważności zgromadzeń skutkującej nierównością wydaje się oczywiste.

Następstwem uchwalenia przepisów sprzecznych z Konstytucją powinno być ustalenie ich niekonstytucyjności przez Trybunał Konstytucja, co oznacza utratę mocy obowiązującej.

Wydawałoby się, że zasada clara non sunt interpretanda (wykładnia jasnych przepisów jest zbędna) powinna w tym przypadku prowadzić do jednoznacznych wniosków. Nie można uchwalać przepisów wprowadzających zakazy zgromadzeń, jak również uprzywilejowujących pewne zgromadzenia, np. zgromadzenia organizowane przez władze i kościoły. Dotychczasowe rozwiązanie było zgodne z inną zasadą prawną, tj. prior tempore potior iure (pierwszy czasie lepszy w prawie), która dawała wszystkim równe szanse zorganizowania zgromadzenia. Teraz, podobnie jak w czasach dawno minionego ustroju, pierwszeństwo daje się zgromadzeniom organizowanym przez władze, a ponadto uprzywilejowuje się zgromadzenia o charakterze religijnym. Czy oczywiste naruszenie Konstyucji zostanie dostrzeżone przez Senat, Prezydenta lub Trybunał Konstytucyjny ?

Dla porządku – przepisy Konstytucji:

Art. 32.1

Wszyscy są wobec prawa równi. Wszyscy mają prawo do równego traktowania przez władze publiczne.

Art. 57 zdanie pierwsze:

Każdemu zapewnia się wolność organizowania pokojowych zgromadzeń i uczestniczenia w nich. 

Obowiązujący art. 2 ustawy o zgromadzeniach:

Przepisów ustawy nie stosuje się do zgromadzeń:

1) organizowanych przez organy władzy publicznej;

2) odbywanych w ramach działalności kościołów i innych związków wyznaniowych;

A oto uchwalony przez Sejm drugi ustęp cytowanego w poprzednim akapicie art. 2 ustawy o zgromadzeniach:

Zgromadzenia organizowane na zasadach i w trybie określonych w niniejszej ustawie nie mogą być organizowane w miejscu i czasie, w których odbywają się zgromadzenia, o których mowa w ust.1.

Polecam także komentarz Amnesty International.