Liberalny, korzystny dla podatników wyłom w stronę możliwości wyboru formy opodatkowania ryczałtowego (8,5 %). Zgodnie z orzeczeniem Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku o sygn. I SA/Gd 727/17 z dnia 28 czerwca 2017 r. decydująca powinna być wola podatnika który reżim podatkowy (skala podatkowa lub podatek liniowy w ramach prowadzonej działalności gospodarczej czy też ryczałt dla osób nieprowadzących działalność gospodarczą) wybiera. Ostatnie orzecznictwo szło w przeciwnym kierunku uznając, że jeżeli z uwagi na kryteria obiektywne stwierdzić można, iż podatnik dokonuje najmu w sposób zorganizowany i ciągły, to prowadzi działalność gospodarczą i musi rozliczać się jak przedsiębiorca.

Gdański sąd stwierdził m.in., że w pewnych zatem przypadkach podatnik sam może zadecydować o kwalifikacji uzyskiwanych przez niego przychodów do określonego źródła i podparł się orzecznictwem NSA, które wskazało takie możliwości w innych przypadkach (np. w sytuacji pełnomocnika ustanowionego z urzędu czy w przypadku sportowców), a także wyrokiem Trybunału Konstytucyjnego z 8 grudnia 2009 r. (sygn. K 7/08), który wskazał, że w zakresie prawa daninowego, mimo konstytucyjnej zasady powszechności opodatkowania, zakaz rozszerzającego interpretowania przepisów dotyczy nie tylko wyjątków, ale także przepisów nakładających obowiązek płacenia tych danin.

Wyrok gdański jest o tyle ciekawy, że zapadł w okolicznościach faktycznych, które są dość typowe dla prowadzenia działalności gospodarczej, a mianowicie dotyczył sytuacji podatnika, który uprzednio w tej samej nieruchomości wynajmował lokale (a więc więcej niż jeden lokal, co w innych orzeczeniach zaczynało być przesądzające) w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, a co więcej dokonał znacznych nakładów na tą nieruchomość. Ewidentnie “przejście na ryczałt” zostało poczynione dla celów optymalizacji podatkowej, tj. w okresie inwestycyjnym podatnik wybrał korzystniejszy model w ramach działalności gospodarczej, a później, gdy koszty były dużo niższe: ryczałt. Poza tym, co zaskakujące, znaczną część uzasadnienia wyroku zajmuje wyjaśnienie przesłanek uznania danych czynności za czynności wyczerpujące definicję prowadzenia działalności gospodarczej (ciągłość, zarobkowy charakter, zorganizowanie, prowadzenie we własnym imieniu), które w mojej ocenie w przypadku tego podatnika (a właściwie podatniczki) zostały wyczerpane i co więcej podatniczka przyznała występowanie tych przesłanek oraz oświadczyła, że nie będzie uzyskiwać innych przychodów. Tak więc tym bardziej wyrok ten jest odważny.

Orzeczenie sądu gdańskiego należy jeszcze traktować ostrożnie, poczekać na utrwalenie orzecznictwa. Jednak w tzw. sytuacji podbramkowej może ono stanowić solidną deskę ratunku dla podatników.

Sprawdź inne pokrewne artykuły:

Zwolnienie od podatku VAT przy najmie.

Najem a działalność gospodarcza.

Najem a podatek VAT.

Najem miejsc parkingowych podatki.