Z myślą o stymulowaniu innowacyjnego sposobu prowadzenia biznesu powstała ulga podatkowa IP Box. Zarabiający na prawach własności intelektualnej, którzy przeniosą na kontrahenta prawa autorskie do swoich dzieł, a posiadają własną firmę mogą od dochodów płacić tylko 5 procent podatku.

Ulga podatkowa pojawiła się 1 stycznia 2019 roku, przewidziano ją dla przedsiębiorców prowadzących biznes samodzielnie, spółek akcyjnych, a także dla spółek z o.o. Sztandarowy w zakresie innowacji projekt prawny ubiegłego roku powstał, aby zwiększyć stosunkowo niewielką liczbę zgłoszeń patentowych do polskiego Urzędu Patentowego i liczbę patentów europejskich i międzynarodowych uzyskanych przez polskie podmioty. Ma przy tym sprzyjać zwiększeniu świadomości przedsiębiorstw w zakresie praw IP jako potencjalnych źródeł dochodu.

Aby skorzystać z ulgi nie wystarczy tworzyć programy komputerowe, podatnik musi przyczynić się twórczo poprzez wytworzenie, rozwinięcie lub ulepszenie kwalifikowanego IP. Z preferencji nie będzie mogła skorzystać osoba, która jedynie nabyła patent. Konieczne jest ulepszenie bądź rozwinięcie opatentowanego kwalifikowanego IP. Innowacja musi także uzyskać ochronę prawną, np. patent na wynalazek. Potencjalnym beneficjentem ulgi nie musi być właściciel tych praw.  Może być on współwłaścicielem bądź użytkownikiem posiadającym prawa do korzystania z IP na podstawie umowy licencyjnej.

Zgodnie z przepisami konsultanci IT zamierzający skorzystać z IP Box powinni, co do zasady wytworzyć w ramach własnej działalności B+R program komputerowy, uzyskiwać dochód ze zbycia lub licencjonowania programu oraz wyodrębnić w ewidencji przychody z programu komputerowego.

Ponadto warunkiem koniecznym do skorzystania z preferencyjnej stawki podatku jest wyodrębnienie dochodu jej podlegającego w księgach rachunkowych. Dodatkowo konieczne jest spełnienie szeregu wytycznych ewidencyjnych, jak np. wskazanie które koszty historyczne dotyczą danego prawa czy potencjalne prowadzenie ewidencji czasu pracy.

Ulga budzi wiele kontrowersji, gdyż istnieje ryzyko, iż przepisy mogą zostać podważone przez organy podatkowe. W ustawach brakuje definicji pojęcia „program komputerowy”, niesprecyzowane zostało również sformułowanie „autorskie prawo do programu komputerowego”. Problem budzi obliczania dochodu podlegającemu preferencyjnej stawce podatkowego 5%.