Koszty paliwa i utrzymania samochodu ponoszone przez pracodawcę nie stanowią przychodu pracownika.
W rozstrzygniętej niedawno sprawie administracyjnej Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wskazał, że nieodpłatne świadczenia pracodawcy polegające np. na ponoszeniu kosztów paliwa, czy innych wydatków związanych z samochodem służbowym wykorzystywanym dla celów prywatnych, nie jest przychodem pracownika ze stosunku pracy, a w konsekwencji nie podlega opodatkowaniu z tytułu podatku dochodowego od osób fizycznych.
Wyrok zapadł na tle następującego stanu faktycznego: spółka będąca m.in. płatnikiem podatku PIT z tytułu przychodów uzyskiwanych przez jej pracowników w ramach stosunku pracy umożliwia pracownikom korzystanie do celów prywatnych z samochodów służbowych. W związku z tym spółka ponosi m.in. koszty paliwa oraz inne koszty eksploatacji samochodów służbowych, w tym np. drobne koszty naprawy, koszty zmiany opon itd. Wskazana spółka wystąpiła do organu podatkowego z wnioskiem o interpretację, czy będąc zobowiązaną, jako płatnik podatku PIT z tytułu przychodów uzyskiwanych przez pracowników ze stosunku pracy, ma prawo pobierać zaliczki na podatek PIT od kwoty ryczałtu z tytułu wykorzystywania przez pracowników samochodów służbowych do celów prywatnych.
Organ podatkowy uznał stanowisko spółki w części dotyczącej uwzględnienia w kwocie ryczałtu kosztów paliwa za nieprawidłowe. Wskazał, że w sytuacji, gdy pracodawca zdecyduje się dodatkowo pokrywać wydatki pracownika – np. na paliwo – wykorzystywane w innych celach niż służbowych, wówczas wartość tego paliwa będzie stanowić opodatkowany przychód pracownika ze stosunku pracy, którego wysokość należy ustalać na podstawie art. 12 ust. 2 i 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Spółka jako płatnik powinna więc doliczyć dodatkowo pracownikowi do przychodów ze stosunku pracy wartość nieodpłatnego przychodu dotyczącego kosztów paliwa zakupionego przez spółkę, a wykorzystywanego do celów prywatnych.
Ostatecznie sprawa została rozpoznana przez Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie, który wskazał, że świadczeniem pracodawcy jest zapewnienie możliwości prawidłowego używania samochodu, a więc także wyłożenie wszystkich niezbędnych datków na używanie samochodu, w tym też i na paliwo. W ocenie WSA nie ma żadnego uzasadnienia, by paliwo wyłączyć z tych wydatków i uznać niejako za odrębne świadczenie.
Podkreślić należy, iż powołany wyrok WSA w Warszawie wpisuje się w korzystną dla przedsiębiorców i ich pracowników linię orzeczniczą. Sądy administracyjne, w przeciwieństwie do organów podatkowych, nie mają wątpliwości, że możliwe jest włącznie kosztów paliwa do ryczałtu, o którym mowa w art. 12 ust. 2a PDOFizU, z tytułu wykorzystywania samochodów służbowych do celów prywatnych. W konsekwencji, na pracodawcy, jako płatniku podatku PIT, nie ciążą dodatkowe obowiązki doliczenia do przychodu pracownika wartości nieodpłatnego świadczenia w postaci kosztów paliwa zakupionego przez pracodawcę, a wykorzystanego do celów prywatnych oraz odprowadzenia z tego tytułu zaliczki na podatek PIT do urzędu skarbowego. Z kolei brak podatku PIT w tej sytuacji oznacza dla pracownika brak dodatkowego obciążenia podatkowego jego wynagrodzenia.