Naczelny Sąd Administracyjny wydał bardzo ważny wyrok dla przedsiębiorców, którzy zajmują się wynajmem mieszkań. Jeżeli taka osoba wynajmuje lokum, które służy trwałemu zaspokajaniu potrzeb mieszkaniowych, to najem ten nie jest uznawany za związany z prowadzeniem działalności gospodarczej, dlatego więc winien być opodatkowany podatkiem od nieruchomości według niższej, korzystniejszej stawki.

Tak korzystny wyrok (sygn. akt: III FSK 3831/21) zapadł na skutek odwołania spółki z branży deweloperskiej od niekorzystnego orzeczenia Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi, który uznał, że wynajem lokali przez ten podmiot wyłącznie na cele mieszkaniowe jest związane z prowadzeniem działalności gospodarczej, czyli powinien być opodatkowany stawką wyższą, nie tzw. stawką mieszkaniową.

O kwalifikacji, czy dana nieruchomość służy trwałemu zaspokojeniu potrzeb mieszkaniowych, nie jest istotne kto dokonuje wynajmu mieszkania, lecz na jakie cele. W umowie najmu najemca musi zobowiązać się do wykorzystywania lokalu wyłącznie na cele mieszkaniowe, czyli np. spółka deweloperska wybudowała blok i wynajmuje długoterminowo mieszkania osobom fizycznym. O charakterze mieszkalnym nieruchomości decyduje również ich wpis do ewidencji gruntów i budynków.

Aby uznać, że umowa najmu jest związana z prowadzeniem działalności gospodarczej w kontekście podatku od nieruchomości, to najemca musiałby wykorzystywać fizycznie i rzeczywiście nieruchomość na wykonywanie tej działalności.

Naczelny Sąd Administracyjny wyrokując oparł się m.in. na Konstytucji, z której wynika obowiązek prowadzenia przez państwo polityki sprzyjającej zaspokajaniu potrzeb mieszkaniowych obywateli, tak więc gdyby nakładano na przedsiębiorców wynajmującym mieszkania osobom fizycznym podatek w wyższej stawce, odbiło to by się przede wszystkim na najemcy w postaci zapłaty wyższego czynszu, co kłóci się z konstytucyjnymi założeniami.

Zwracamy uwagę, że powyższy wyrok nie odnosi się wprost do sytuacji, gdy część najmowanej nieruchomości służy do celów mieszkaniowych, a pozostała do celów prowadzenia działalności gospodarczej. Ale jednak akcent został położony na to, że decydujący do kwalifikacji podatkowej jest sposób korzystania z nieruchomości przez najemcę, a nie posiadanie lub nieposiadanie przez wynajmującego statusu przedsiębiorcy.